interview | chris pietermans

binnenlandjournalistiek | gemeenteraadsverkiezingen tongeren

Een eerste artikel over de afgelopen gemeenteraadsverkiezingen in Tongeren.

GEMEENTERAADSVERKIEZINGEN TONGEREN

Huidig burgemeester Patrick Dewael (Open VLD) trekt op 14 oktober in kartel met CD&V naar de kiezer. Verrassend, want CD&V voerde de voorbije zes jaar oppositie tegen zijn beleid.

Voormalig Minister van Binnenlandse Zaken en liberaal Kamerfractieleider Patrick Dewael is al 18 jaar burgemeester van de oudste stad van België. Carmen Willems was echter vaak zijn plaatsvervangster. Sinds 2006 zit Open VLD (10 zetels) in een coalitie met de SP.A (9 zetels) en voeren ze samen het beleid in de stad. CD&V (8 zetels) en Vlaams Belang (2 zetels) zaten in de oppositie.

Er ging dan ook een lichte schok door Tongeren toen Dewael bekendmaakte dat zijn partij en CD&V op 14 oktober met de gezamenlijke lijst Tongeren.nu de kiezer zullen proberen te overtuigen. Op die lijst staan naast Open VLD’ers en CD&V’ers ook enkele onafhankelijken en politici met een groene achtergrond. Dewael ontkent het gerucht dat hij met dat kartel een front wilde vormen tegen de N-VA.

Met Patrick Dewael heeft Tongeren.nu een waar kopstuk om de lijst te trekken. Tongeren.nu telt in vergelijking met andere partijen de meeste bekende Tongenaren. N-VA en Groen, de nieuwkomers in het Tongerse politieke landschap, moeten het zonder bekende gezichten doen en trekken elk met een aparte lijst naar de kiezer. Johnny Vrancken trekt de SP.A-lijst.

Wat zeggen de peilingen?

Dewael dingt naar de sjerp, dat staat vast. De liberalen kwamen nochtans niet erg sterk uit de peilingen. Afgelopen zomer kwam OCMW-voorzitter Johnny Noirhomme (SP.A) in gevaarlijk vaarwater terecht door zijn aanhouding en opsluiting voor ongewenste seksuele intimiteiten. Het SP.A-partijbestuur besliste dat Noirhomme geen plaats op de lijst krijgt, maar de partij zit nog steeds verveeld met de zaak.

De inzet

Tijdens de afgelopen regeerperiode zette de paarse coalitie voornamelijk in op de verbetering van de levenskwaliteit in de dorpskernen door allerlei basisinfrastructuur aan te leggen. Ook toerisme kreeg veel aandacht. Met het Gallo-Romeins museum, de opening van het winkelcentrum Julianus, het hotel Eburon, de Ambiorixroute, de uitbreiding van de antiekmarkt en de heraanleg van de Grote Markt heeft Tongeren enkele sterke toeristische en culturele troeven.

In deze verkiezingsperiode zijn het mobiliteitsplan, het woonbeleid en de verloedering van de stationsbuurt enkele heikele punten die in elk partijprogramma terugkomen.

Het plan van Dewael om een indringingsweg door het natuurgebied de Kevie aan te leggen, stuit op veel kritiek van de groenen. Zij pleiten voor alternatieven die meer rekening houden met de zwakke weggebruiker. De socialisten willen een alternatieve weg die de drukte uit de stad leidt.

Tongeren.nu gaat voor kleinere woonvolumes en verticale bebouwing. Ook de sanering van ongezonde woningen en de bestrijding van leegstand staan op het programma. Dat laatste punt is ook een doorn in het oog van de socialisten.

Om de stationsbuurt te ontlasten, wil Tongeren.nu een tweede spoorwegdoorgang aanleggen. SP.A pleit voor een omleidingsweg om de verkeersdrukte van het station weg te leiden en een alternatieve weg voor fietsers. Beide partijen willen bovendien wat doen aan de verloedering van het stationsgebouw. Voor dat onderdeel zijn echter Infrabel en de NMBS verantwoordelijk.

In het 13-puntenprogramma van de N-VA staat de financiële toestand van Tongeren dan weer bovenaan.

‘Het land van Ooit’, het pretpark in Tongeren dat in 2007 na enkele weken de deuren weer moest sluiten, geeft vooral de N-VA reden om de paarse coalitie in Tongeren aan te vallen. Er ging een hoop gelobby vooraf aan de opening van dat park en er was veel geld mee gemoeid. Ondertussen lopen er wel concrete plannen om op diezelfde Pliniussite een park met openluchtzwembad in te richten.

PAULIEN SOUVERYNS
10 oktober 2012

culinaire recensie | magis

MAGIS(CH)

“Graag uiteten” is voor mij een understatement, ik was dus in mijn nopjes toen een vriend van me mij begin oktober meenam naar Magis, een sterrenrestaurant in Tongeren. Eerder dit jaar at ik in De Mijlpaal, het andere sterrenrestaurant dat mijn stad rijk is. Naar mijn mening mag De Mijlpaal echter niet komen ruiken aan mijn eerste Magis-ervaring. Ik ben er nog steeds ondersteboven van.

Sinds 2007 is restaurant Magis gevestigd in een historisch pand in het centrum van Tongeren dat vroeger dienstdeed als riddershuis. De zaak is in handen van Dimitry Lysens en Aagje Moens, een jong koppel dat met hun passie voor lekker eten en drinken weet wat fijnproeven is. Lysens werd vorig jaar door Gault Millau tot jonge topchef van Vlaanderen bekroond. Bovendien kreeg zijn restaurant een score van 17/20. Ook souschef Philppe Vroonen dingt dit jaar mee naar de titel van ‘Eerste Kok van België 2013’, een gerenommeerde culinaire wedstrijd die sinds 1954 georganiseerd wordt. Het loont misschien de moeite om te vermelden dat chef-kok Dimitry Lysens geen koksopleiding genoten heeft en we hier dus te maken hebben met een gepassioneerde hobbykok die op enkele jaren tijd uitgroeide tot een waar keukentalent.

Mijn tafelgenoot is naast regelmatige klant bij Magis ook een overtuigd vegetariër. In de keuken beschouwen ze zijn reservatie steevast als een uitdaging en een excuus om hun creativiteit de vrije loop te laten. Die avond starten we met het aperitief van het huis, een cocktail op basis van witte porto, tonic, limoen en angostura. We gaan beiden voor het Magismenu met vijf gangen en aangepaste wijnen. Mijn gezelschap krijgt weliswaar een vegetarische versie en een gepersonaliseerde menukaart.

Het aperitief wordt vergezeld van een stroom aan hapjes die stuk voor stuk op een erg verrassende manier geserveerd worden. Aan originaliteit is er ook geen gebrek bij de andere gangen. Bij de voorgerechtjes, het eerste is een tartaar van langoustine met inktvis en aubergine quinoa, het tweede is rog met zeekraal en beurre noissette, kan mijn geluk al niet op. Een echte wijnkenner ben ik niet, maar wat ik wel kan zeggen, is dat de biologische wijnen die de voorgerechten vergezellen perfect bij de combinaties op ons bord passen.

Het hoofdgerecht bestaat uit wilde eend met bospaddenstoelen, rode biet, knolselder en spitskool. Dat alles komt niet in zijn natuurlijke vorm en textuur, maar ik heb zelden zo pure smaken geproefd. Ook de desserts getuigen van originaliteit, zowel qua combinaties als qua bewerking en presentatie. Het eerste dessert combineert smaken en structuren van appel met Catalaans roomijs van appel en karamel. Het tweede is een ‘dulce de leche’ op basis van chocolade en olijfolie. Een culinaire hoogmis.

Lysens en Moens noemen het Magismenu hun visitekaartje. En dat mag er zijn. De sfeer bij Magis is ongedwongen, de bediening eerder informeel en persoonlijk. Dat past in het kader en is dus een positief punt, het jonge team is immers erg correct en attent. Ook belangrijk: tijdens de verschillende gangen aarzelt het zaalpersoneel niet om het druivensap rijkelijk te laten vloeien. Verder valt ook op de kleinere dingen, zoals de wachttijden tussen het eten, de hoeveelheden, de akoestiek en de inrichting, absoluut niets aan te merken.

De eindbalans: een magische smaakbeleving, positief over de hele lijn. Van de gastvrijheid en de topbediening, over de sublieme combinaties op ons bord tot de haast orgastische rode dessertwijn. Al die factoren samen tillen het restaurant tot op het verkregen niveau. Magis doet zijn ster, zijn bekroningen en vooral ook zijn naam alle eer aan. Benieuwd wat Michelin en Gault Millau in 2013 voor Magis in petto hebben.

hi folks!

Ik ben Paulien, studente journalistiek in Antwerpen. Via deze blog wil ik niet alleen mijn verplicht werk voor school als journaliste in spe openbaar maken, er zullen regelmatig ook artikels en andere dingen verschijnen die mijn aandacht trekken of mijn interesse wekken. Enjoy, and please feel free to provide your feedback! Daar word ik alleen beter van.. 🙂